( Σπίτι της Κύπρου, 21-6-2018).
Για την Ο.Κ.Ο.Ε αποτελεί ύψιστη τιμή να υποδεχόμαστε τον κ. Γιαννάκη Μάτση στην Αθήνα, τον οποίο καλωσορίζουμε θερμά.
Ο Κυριάκος Μάτσης ήταν αγωνιστής και μέλος της ΕΟΚΑ κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας. Γεννήθηκε στο χωριό Παλαιχώρι, της επαρχίας Λευκωσίας στις 23 Ιανουαρίου του 1926.
Το 1946 εισήχθη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου σπούδασε γεωπονία. Κατά την διάρκεια της διαμονής του στην Θεσσαλονίκη οργάνωνε διαλέξεις εθνικής διαφώτισης, ενώ όταν γύρισε στην Κύπρο εργαζόταν ως γεωπόνος στην Αμμόχωστο. Διετέλεσε τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην επαρχία Αμμοχώστου από το 1955 και τομεάρχης Κερύνειας έως τον θάνατο του. Συνελήφθη στις 9 Ιανουαρίου 1956, κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων τον επισκέφθηκε ο ίδιος ο Κυβερνήτης Χάρντιγκ και του πρόσφερε το υπερβολικά μεγάλο για την εποχή ποσό των 500.000 λιρών αν αποκάλυπτε πού κρυβόταν ο Διγενής. Η απάντησή του ήταν "Ου περί χρημάτων των αγώνα ποιούμεθα...αλλά περί αρετής" Στις 13 Σεπτεμβρίου 1956 δραπέτευσε και επικηρύχτηκε με το ποσό των 5.000 λιρών. Στις 19 Νοεμβρίου 1958 περικυκλώθηκε το κρησφύγετό του και ανατινάχθηκε από τις Βρετανικές δυνάμεις με αποτέλεσμα να βρει το θάνατο.
Ο Γιαννάκης Μάτσης, είναι αδελφός του Κυριάκου Μάτση και αναπόδραστα είναι διαποτισμένος με τις ιδέες, την ποιότητα, την εντιμότητα το θάρρος και το σθένος του αδελφού του.
Η ένταξή του στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ ήταν δεδομένη, λόγω του αδελφού του., επικηρύχθηκε και η προτροπή των βρετανικών αρχών στη φωτογραφία που τον επικήρυσσε ήταν «Αν τον δείτε, σκοτώστε τον».
Ήταν στενός συνεργάτης του Γλαύκου Κληρίδη και από τα ιδρυτικά μέλη του Δημοκρατικού Συναγερμού. Διετέλεσε βουλευτής από το 1981 μέχρι το 2001 και ευρωβουλευτής από το 2004 μέχρι το 2009.
Ωστόσο, η αντιμετώπισή του για την επίλυση του Κυπριακού, δεν ακολούθησε κοινή πορεία με αυτήν του Κληρίδη. Αντιτάχθηκε στην επιβολή του Σχεδίου Ανάν και αγωνίστηκε για την απόρριψή του.
Κυρίες και κύριοι, η αναφορά μου στις προσωπικότητες των δύο αδελφών και στη συμπεριφορά τους, είναι σκόπιμη, διότι αποτελούν παράδειγμα ήθους, αξιοπρέπειας, πατριωτισμού και ηρωισμού, όχι στη θεωρία, αλλά στην πράξη και ασφαλώς πρέπει να αποτελούν πρότυπα για τις νεότερες γενιές.
Σήμερα η ιδιαίτερή μας πατρίδα, Κύπρος, βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή στο 37% του εδάφους της και εμείς όλοι λαός και ηγεσία έχουμε το ιστορικό βάρος να ακολουθήσουμε έμπρακτα τις παρακαταθήκες των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α., εάν θέλουμε η ιστορία να μας δικαιώσει και η Κύπρος να εξακολουθήσει να κατοικείται στο μέλλον από Έλληνες και όχι από τούρκους εποίκους.
Ο κυπριακός λαός κλήθηκε το 2004 να απαντήσει στο σχέδιο Ανάν και προς τιμήν του ακούγοντας την φωνή του Μάτση, του Καραολή, του Αυξεντίου και του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, πήρε την σωστή και αξιοπρεπή απόφαση.
Στις μέρες μας ακούμε διάφορους να διακηρύσσουν ότι επιδιώκουν την «εφικτή λύση», δηλαδή την λύση που θα τους προτείνουν η ισχυρή Τουρκία και η ακατάπαυστα αναμειγνυόμενη στο κυπριακό Μ. Βρετανία, κατηγορώντας όσους θέτουν προϋποθέσεις σωτηρίας του ελληνισμού της Κύπρου, ως «απορριπτικούς».
Εμείς επιμένουμε να μην ξεχνούμε τις θυσίες των αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α που έδωσαν το αίμα τους για να δημιουργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας, κρατική υπόσταση αναγνωρισμένη από τον Ο.Η.Ε και κράτος ενταγμένο στην Ε.Ε.
Εμείς δεν θέλουμε να είμαστε αγνώμονες και αχάριστοι σε αυτούς που έδωσαν την ζωή τους το 1974, ελλαδίτες και κύπριους αδελφούς μας, για να υπερασπισθούν την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κύπρο.
Όλοι μας πρέπει να διερωτηθούμε αν ο Μάτσης και ο Αυξεντίου όταν επέλεξαν συνειδητά τον θάνατο αντί της ατίμωσης, ενήργησαν χωρίς σύνεση και ρεαλισμό ή η στάση τους ήταν πράξη τιμής, αξιοπρέπειας και ψυχικού μεγαλείου;
Όσοι είναι πρόθυμοι και μάλιστα πιεστικά αποδέχονται λύση χωρίς προϋποθέσεις είναι ρεαλιστές και εξυπηρετούν τα συμφέροντα της πατρίδας μας ή ενεργούν απερίσκεπτα, επιπόλαια και παρορμητικά;
Με σεμνότητα και απλότητα, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι αρνούμαστε να δεχθούμε την όποια λύση μας προταθεί, αρνούμαστε να γίνουμε επαρχία της Τουρκίας.
Επιδιώκουμε το συντομότερο δυνατό λύση, αλλά ως λύση νοείται η αποχώρηση του στρατού κατοχής και των εποίκων, η άρση των εγγυητικών και επεμβατικών δικαιωμάτων, η εξασφάλιση μιας Κύπρου ελεύθερης, δημοκρατικής και ευρωπαϊκής για όλους τους νόμιμους κατοίκους της.
Δεν νοείται λύση, που δεν θα εξασφαλίζει την εφαρμογή του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου χωρίς αποκλίσεις.
Η επίτευξη της λύσης αυτής προϋποθέτει την εξασφάλιση των απαιτούμενων συμμαχιών, την ενίσχυση της οικονομίας μας, την αξιοποίηση του ορυκτού και θαλάσσιου πλούτου, την ενίσχυση της άμυνάς μας με έξυπνο εξοπλισμό και κυρίως την ενότητα του όπου γης ελληνισμού.
Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο μας του εξαίρετου φίλου μας, Γιαννάκη Μάτση.
Γιώργος Συλλούρης
Πρόεδρος της Ο.Κ.Ο.Ε
