Γιαννάκη Λ. Ομήρου
Τέως Προέδρου Βουλής των Αντιπροσώπων
Θλίψη και μελαγχολία. Αυτά είναι τα συναισθήματα που προκαλούν γεγονότα και πολιτικές συμπεριφορές των τελευταίων εβδομάδων.
Πρώτον, επί των ερειπίων του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Κύπρου – Ελλάδας, εκτυλίχθηκε μια αντιδικία για την παρουσία των δύο Ελληνικών F16 στην στρατιωτική παρέλαση για την επέτειο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας.
Κατά το Διονύσιο Σολωμό το «Εθνικό είναι το αληθές».
Και επειδή η ιστορική αμνησία είναι ανεπίτρεπτη και οδηγεί σε παραγραφή και διαγραφή της αλήθειας, είναι αναγκαίο να θυμηθούμε τα αληθή. Το 1993 Κύπρος και Ελλάδα συνομολόγησαν το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Όχι στα χαρτιά. Στην πράξη. Με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις στη ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα. Με επιχειρησιακό συντονισμό των επιτελείων των δύο χωρών. Με κατασκευή στην Κύπρο των αναγκαίων έργων υποδομής για να μπορεί να λειτουργήσει το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Κυριότερα η Αεροπορική Βάση Ανδρέα Παπανδρέου στην Πάφο και η Ναυτική Βάση στο Μαρί. Με στόχο την αποτροπή και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής ικανότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελληνικής Κυπριακής πλευράς.
Το δόγμα αυτό στην πορεία του χρόνου εγκαταλείφθηκε. Εγκαταλείφθηκε στην πράξη. Αυτή είναι η αλήθεια. Με ολέθριες συνέπειες στην εθνική στρατηγική, αφού το Δόγμα αποτελούσε κορυφαία της παράμετρο.
Ως εκ τούτου οι αντιδικίες για την παρουσία των δύο μαχητικών αεροσκαφών της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας στην παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου, είναι όχι μόνο περιττές και ανώφελες, αλλά μαρτυρούν και μια ασυγχώρητη παθογένεια. Να κρύβουμε το μείζον και το σημαντικό, που είναι η εγκατάλειψη μιας πολιτικής που μεγιστοποίησε τις εθνικές προοπτικές.
Σε επιβεβαίωση μιας ασυγχώρητης εθνικής απρονοησίας.
Δεύτερον, η δημοσιοποιηθείσα και μη διαψευσθείσα, ως πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Εθνικό Συμβούλιο «προς προβληματισμό», περί χαλαρής ομοσπονδίας, δηλαδή η εγκατάλειψη της μέχρι τώρα θέσης της Ελληνοκυπριακής πλευράς για ισχυρή κεντρική Κυβέρνηση οτι συνιστά σοβαρό κίνδυνο εκτροπής και που θα οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, αν υλοποιηθεί, σε δικέφαλο κράτος, διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και διχοτόμηση. Στην πραγματικότητα μια τέτοια εξέλιξη θα συνιστά, εν τοις πράγμασι, αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής και διευκόλυνση επίτευξης του μόνιμου τουρκικού στόχου για διαχωρισμό και διχοτόμηση. Και σίγουρα θα ακυρώνει τη διαχρονική μας θέση για λύση με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα, μία ιθαγένεια, με ενότητα κράτους, λαού, θεσμών και οικονομίας.
44 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, αποτελεί κατάντια αλλά και απόδειξη χρεωκοπίας της διαχείρισης του Κυπριακού, η νεοφανής και καινοφανής αυτή εισήγηση. Που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε μετατροπή της Τ/Κ συνιστώσας πολιτείας σε τουρκικό προτεκτοράτο, θα καταστήσει δε θνησιγενές το κεντρικό ομοσπονδιακό κράτος, με βέβαιη ημερομηνία λήξης.
Θα πρόκειται ουσιαστικά για συνομοσπονδία. Και οι συνομοσπονδίες ανά τον κόσμο έχουν εκλείψει. Παράδειγμα ιστορικό και αδιαμφισβήτητο η Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία, που δημιουργήθηκε το 1958 με τη ένωση Αιγύπτου – Συρίας και κατέρρευσε σε τρία μόλις χρόνια, το 1961.
Τρίτον, υπήρξε τουλάχιστον εκπληκτική η αντίδραση της Κυβέρνησης στις πληροφορίες ότι από το 2013 μέχρι το 2017 λειτουργούσε στην Κύπρο μυστική αεροπορική βάση ελικοπτέρων. Είναι αδιανόητο η Κυβέρνηση, για ένα θέμα άμεσα συνδεδεμένο με την κυριαρχία του Κυπριακού κράτους, να αρνείται οποιαδήποτε σχόλιο και να παραπέμπει στις Αμερικανικές αρχές.
Ανεξάρτητα από τη στάση που θα τηρούσε η Κυβέρνηση σε περίπτωση υποβολής αιτήματος από τις ΗΠΑ, εγείρεται τεράστιο θέμα κυριαρχίας του κράτους.
Είναι δυνατόν μια τρίτη χώρα να εγκαθιστά στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας στρατιωτικές υποδομές, χωρίς την άδεια και συγκατάθεση του κράτους και της νόμιμης κυβέρνησης του;
Και είναι δυνατόν η Κυβέρνηση να δηλώνει είτε άγνοια, είτε άρνηση σχολιασμού και να παραπέμπει στις αρχές μιας τρίτης χώρας;
Δηλαδή, η Κυπριακή Κυβέρνηση δεν αισθάνεται την ανάγκη διαφύλαξης της κυριαρχίας της; Τί μήνυμα θέλει να δώσει με αυτή την τοποθέτηση; Ότι η Κύπρος είναι «ελευθέρα Κέρκυρα» και ότι ισχύει η ρήση «Μπάτε σκύλοι αλέστε;»
Αυτά προς περίσκεψη και περισυλλογή. Και κυρίως προς άμεση στροφή προς διορθωτικές πορείες.
