OI NEEΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Η Ένωσις Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Κ.Ε.) και η Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδος (Ο.Κ.Ο.Ε.) διοργάνωσαν την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 2019 και ώρα 18.00 στην Κυπριακή Εστία στην εκδήλωση με θέμα
«Οι νέες επιδιώξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο»
Κεντρικοί Ομιλητές ήταν οι:
Άγγελος Συρίγος, Βουλευτής Α΄Αθηνών Ν.Δ., Αν. Καθ. Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής
Παναγιώτης Ήφαιστος, Καθ. Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών
Ντίνος Νικολάου, Μέλος Δ.Σ. της Εταιρείας Υδρογονανθράκων Κύπρου
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο Γενικός Γραμματέας της Ε.Κ.Ε.
Αλέξης Κωνσταντίνου.
Την εκδήλωση χαιρέτησαν οι:
Κυριάκος Κενεβέζος, Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας
Γεώργιος Συλλούρης, Προεδρος Ο.Κ.Ο.Ε
Λεωνίδας Μασσοστασής, Πρόεδρος Ε.Κ.Ε.
Ομιλία του Προέδρου της ΟΚΟΕ στην εκδήλωση
Υπάρχουν ερωτήματα για το Κυπριακό των οποίων οι απαντήσεις θεωρούνται εύκολες, ενώ ούτε απλές ούτε αυτονόητες είναι.
- Πώς ορίζεται το Κυπριακό πρόβλημα;
Είναι πρόβλημα παράνομης στρατιωτικής εισβολής, που έγινε την 20η Ιουλίου 1974 από την Τουρκία σε κράτος-μέλος του ΟΗΕ, δηλαδή την Κυπριακή Δημοκρατία.
Επισημαίνεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, από το 2004 έγινε πλήρες μέλος της ΕΕ και εντάχθηκε ολόκληρη η επικράτειά της στην ΕΕ, με αναστολή του ευρωπαϊκού κεκτημένου στα κατεχόμενα εδάφη από τον στρατό κατοχής.
Σημειώνεται επίσης ότι της τουρκικής εισβολής προηγήθηκε το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974.
- Ποιος είναι ο στόχος της Τουρκίας και οι πραγματικές επιδιώξεις της;
Η Τουρκία ανέκαθεν και μετά τις συνθήκες των Σεβρών και της Λοζάνης επιδιώκει να τις αθετήσει, όπως συνηθίζει στην ιστορική της διαδρομή και να μετατραπεί από μία ισχυρή χώρα στην ξηρά και περιφερειακή δύναμη στην θάλασσα και στην ανατολική μεσόγειο. Γι’ αυτό ο σουλτάνος Ερντογάν μιλά για τα σύνορα της καρδιάς του και για γαλάζια πατρίδα και τώρα επιχειρεί την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Λιβύη.
Ιστορικά όποιο κράτος ελέγχει την Κύπρο, την Κρήτη και την Ρόδο, ελέγχει και την ανατολική Mεσόγειο. Συνεπώς η Τουρκία, υποβοηθούμενη από την αγγλική διπλωματία και την γνωστή πρακτική της του διαίρει και βασίλευε, επανήλθε στο προσκήνιο της διεκδίκησης της Κύπρου. Έτσι από το 1956 το υπουργείο εξωτερικών της Τουρκίας ανέθεσε στον Νιχάτ Ερίμ να συντάξει έκθεση στρατηγικής για την Κύπρο.
Με την έκθεση αυτή με απόλυτη διαύγεια τέθηκε ως στόχος της Τουρκίας ο πλήρης στρατηγικός έλεγχος της Κύπρου και φυσικά όταν καταστεί εφικτό η κατάληψή της. Ήδη το 1974 πέτυχε την κατάληψη του 37% των εδαφών της και ακολούθησε το ψευδοκράτος στις 15-11-1983.
- Τι επιδιώκει η Τουρκία με τις διαπραγματεύσεις για την λύση του Κυπριακού από το 1974 μέχρι σήμερα;
Να ολοκληρώσει με διπλωματικά μέσα τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου και να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της εισβολής, με την δική μας υπογραφή.
Πρωταρχικός της στόχος είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η επίτευξη λύσης τουρκικών προδιαγραφών.
- Ποιος είναι ο ρόλος των Τουρκοκύπριων;
Η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου στην υπόθεση Τιτίνα Λοϊζίδου κατά Τουρκίας, αναφέρει ρητά ότι το ψευδοκράτος αποτελεί υποτελή διοίκηση στα Τουρκικά στρατεύματα κατοχής. Για να είμαστε δίκαιοι και αντικειμενικοί, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν μεμονωμένοι Τουρκοκύπριοι που αντιδρούν όπως π.χ. ο γνωστός δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Αφρίκα» Σενέρ Λεβέντ ή ο πρόεδρος των τουρκοκυπριακών δασκάλων. Δυστυχώς όμως η φωνή τους πνίγεται από τους πολλαπλάσιους εποίκους και τις κατοχικές δυνάμεις και δεν μπορεί να παίξουν ουσιαστικό ρόλο.
- Ποια πρακτικά μέσα χρησιμοποιεί η Τουρκία;
Μεθοδεύει την ισλαμοποίηση και τον πλήρη εκτουρκισμό των κατεχομένων εδαφών με την διαχρονική εγκατάσταση εποίκων που αριθμούν σήμερα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, αδιαφορώντας ότι επιτελεί διεθνές έγκλημα.
Με την αλλαγή χιλιάδων ελληνικών τοπωνυμίων με τουρκικά, τόσο στις κατεχόμενες, όσο και στις ελεύθερες περιοχές.
Με την δύναμη των όπλων, αφού διατηρεί στην Κύπρο 45.000 στρατιώτες, 400 άρματα, πυροβολικό κ.τ.λ. και με την επίδειξη στρατιωτικής δύναμης. Ήδη τώρα συντελείται Τρίτη εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ.
Από το 1974 μέχρι σήμερα 74 εκκλησίες μας μετατράπηκαν σε τζαμιά, κτίστηκαν 85 νέα ισλαμικά τεμένη και προστέθηκαν μιναρέδες σε υπάρχοντα τεμένη.
- Ποιος είναι ο δικός μας στόχος η πιο ορθά ποιος πρέπει να είναι ο στρατηγικός μας στόχος;
Ως λύση του κυπριακού δεν μπορεί να νοηθεί τίποτε άλλο από την άρση των συστατικών της στοιχείων. Δηλαδή ως λύση του Κυπριακού νοείται η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και των εποίκων, η επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια και τις περιουσίες τους και η άρση των εγγυητικών και επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας.
- Οι μέχρι σήμερα προταθείσες λύσεις γιατί δεν έγιναν δεκτές;
Διότι δεν ήταν ούτε δίκαιες, ούτε ανταποκρίνονταν στοιχειωδώς στις δημοκρατικές αρχές. Ως εκ τούτου ήταν εύκολα προβλέψιμο ότι δεν ήταν δυνατό να είναι βιώσιμες. Για παράδειγμα το σχέδιο Ανάν, για τους λόγους αυτούς απερρίφθη από το 76% των ελληνοκυπρίων.
Συνεπώς στόχος μας πρέπει να είναι μία πραγματική αληθινή ειλικρινής λύση και όχι ξενόφερτη που θα αδιαφορεί για την τύχη των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου και θα αποσκοπεί μόνο στην εξυπηρέτηση των στόχων της Τουρκίας και των γνωστών υποστηρικτών της, η οποία φυσικά δεν θα είναι βιώσιμη, αλλά θα εξαφανίσει και θα ξεριζώσει τον ελληνισμό από την Κύπρο.
- Ποια μέσα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε;
Την αξιοποίηση των λαμπρών επιστημόνων μας, ειδικών στις διεθνείς σχέσεις και σε άλλους τομείς και του πλούσιου έμψυχου υλικού μας, της Ελλάδας και της διασποράς, ώστε να χαραχθεί μακροπρόθεσμη στρατηγική. Δεν μπορεί η στρατηγική μας στα εθνικά θέματα να είναι αποσπασματική και θέμα του κάθε υπουργού εξωτερικών.
Με την επαναφορά του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου, και την ενδυνάμωση της άμυνας μας.
Ενισχύοντας τον εξοπλισμό μας πετυχαίνουμε την ειρήνη, δια της αποτροπής των ορέξεων της ιμπεριαλιστικής Τουρκίας. Δεν είναι νοητό η μία εγγυήτρια δύναμη η Τουρκία να έχει παράνομα 45.000 στρατιώτες στην Κύπρο, η άλλη η Αγγλία να έχει δύο στρατιωτικές βάσεις και η τρίτη η Ελλάδα να μην έχει στρατό και να παρακολουθεί ως παθητικός θεατής τις εξελίξεις.
Ασφαλώς προτιμούμε την αποστρατικοποίηση και την ειρήνη, αλλά με αυτό το status qvo ουδέποτε θα την πετύχουμε. Ας μην ξεχνούμε ότι το Δ.Δ υπάρχει αλλά τα κράτη οφείλουν να μπορούν να το επιβάλουν.
Πρέπει να διεκδικήσουμε διπλωματικά διεθνώς και κυρίως στα όργανα της ΕΕ, του σεβασμού του Δ.Δ από την Τουρκία και της επιβολής κυρώσεων εναντίον της και να αναπτύξουμε την συνεργασία μας με τα γειτονικά μας κράτη.
Είμαστε κράτος-μέλος της ΕΕ και θέλουμε λύση που να μας καθιστά ισότιμους ευρωπαίους πολίτες και όχι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Υπάρχουν και πολλά άλλα κρίσιμα ερωτήματα που θέλουν απάντηση, αλλά ο χρόνος δεν μας επιτρέπει, όπως:
- Τί είναι η περιβόητη πολιτική ισότητα που κάθε πλευρά ερμηνεύει όπως θέλει;
Η Τουρκική πλευρά θεωρεί ότι εμπεριέχει το βέτο στις αποφάσεις όλων των οργάνων του προτεινόμενου κράτους, βουλή, γερουσία, κυβέρνηση, ανώτατο δικαστήριο και η δική μας πλευρά την εννοεί διαφορετικά.
- Τί είναι η περιβόητη δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία;
Πάντως προσωπικά όταν ρώτησα τον πρόεδρο της δημοκρατίας αν υπάρχει ολοκληρωμένο κείμενο που να καταγράφει το σύνολο των προνοιών της, μου απάντησε ότι δεν υπάρχει.
- Συνάδουν η πολιτική ισότητα και μάλιστα όπως την εννοούν οι Τούρκοι με την βασικότερη αρχή της Δημοκρατίας που είναι η αρχή της πλειοψηφίας και την λειτουργικότητα του κράτους;
Η εξίσωση του 82% με το 18% φυσικά την ανατρέπει σκανδαλωδώς και οδηγεί σε αδιέξοδα τα οποία θα επιλύονται είτε από ξένο δικαστή είτε με κλήρωση!!!
Κυρίες και Κύριοι,
Δεν πρόκειται να απεμπολήσουμε τα δικαιώματά μας, δεν θα υποκύψουμε ποτέ στις απειλές της Τουρκίας και δεν θα συνεργήσουμε στην τουρκοποίησης της Κύπρου.
Είμαστε παρόντες με σεμνότητα αλλά και με ακλόνητη πίστη στον δίκαιο αγώνα μας για απελευθέρωση και λύτρωση της ιδιαίτερης πατρίδας μας.
Αθήνα 01/12/2019,
Γεώργιος Συλλούρης,
Πρόεδρος ΟΚΟΕ.
Με τη στήριξη της Κυπριακής Πρεσβείας και του Σπιτιού της Κύπρου
